panaghoy ni dalagang bebang

gusto ko nang maging bata ulit. minsan pakiramdam ko wala na akong patutunguhan. para akong tubig sa baso. kukunin ang korte ng pinagmomoldehan niya. bata pa rin kaya ako? gusto kong bumalik sa oras na wala akong pinuproblema. walang pagseselos na kumukuyumos sa mga bituka. walang mga graba na nakapupuwing sa puso. gusto ko ulit maging bata.
may mga bagay na minsan dapat na hindi mo na lang alam. para hindi ka nalang malulungkot. bakit ba sa tuwing malulungkot ako ito na lang ang laging sinasabi ko? hindi ko na maintindihan ang matandang bebang sa loob ko. masyado siyang mabilis gumalaw at napakaselosa.makitid ang utak, pabagubago ng isp. minsan sinasabihin ko siyang huwag maging emosyonal. pero matigas ang ulo, ayaw sumunod. gusto kong makawala sa kanya at makalimot na lang sa lahat ng nagyari mula oktubre hanggang marso 20.
sa mga oras na'to naiisip ko si ranas. naiisip ko kung paano niya binubusog ang batang bebang sa akin. ang batang bebang na ang hilig ay magjogging pants na butas ang laylayan, ang laging walng panyo pagumiiyak, kaya umaabot sa pisngi ang uhok. muntik nang makilala ng batang bebang si Og. Pinapaliguan siya ni ranas ng stork hanggang maging adik itong kagaya niya.
madalas,naiisip ko si ranas sa tuwing tinatanong ako ni jana kung naiisip ko siya at itinatanggi ko. naiisip ko kung paano araw-araw niya akong pinapatawa. naiisip ko kung bakit hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwalng hindi ko na siya makikita. ramdam ko ang kanyang galit. galit siya sa batang bebang.
nakikita ko na ngayon kung gaano ko nga siya nasugatan kahit na siya ang naging tungkod ko.ayaw ko na siyang sisihin. hindi ko rin naman sinisisi ang sarili ko. tapos na ang lahat sa amin. ang apat na taong pizza, nintendo, paglalaba ng sabay, pagligo sa ulan, pagsimba sa st.therese, pagliwaliw sa campus, pagdadayaan sa monopoly, mga takas na halik sa noo at labi,tapos na ang daan-daang load sa dalawang linggo, at pagjojogging sa bundok, at pagbabadminton tuwing sabado, ang asaran at panlalait,ang mga chismis at pag-aaway,at ang mga "mahal kita" na inakala kong sa'kin lang.

umiiyak ang batang bebang. nais niyang maramdamang maligo ulit ng stork. ngunit hindi kay ranas. alam na niyang hindi ito makabubuti sa kanya. ayaw ng batang bebang na magpumilit tumanda agad. ayaw niyang isiksik ang maliit niyang mundo sa higandeng maari siyang lamunin. ayaw niyang hanginin ang kanyang munting apoy na naguumpisa pa lang magliyab. nais ng batang bebang na mapakinggan sa kanyang pananalita, nais niyang mahalin ng walang libog,gusto niya ng yakap at pagtanggap. gusto niya ng tula luha. guto niyang makita ang araw na nakangiti at hindi makasarili. nais niyang titigan siya ng araw. pagod na siyang tumitig.