tsokolateng malapot

gusto ko ng tsokolate. gusto ko ang kanyang lapot. gusto ko ang pinaghalong tamis at pait. nais kong maligo sa ilog ng tsokolate. magsulat gamit ang tintang tsokolate. pitasin ang mga bulaklak na tsokolate. nakababaliw ang tsokolate. nakakapagpagaan ng pakiramdam. nakapagpapasaya. gusto kong mapalibutan ng tsokolate. magsuot ng tsokolate. kumain ng tsokolate. maging tsokolate. paano kaya kung pati libag ko'y tsokolate na rin?

21 mars, 2005

idaan sa pagwriting promt

iba'ti-bang kulay ang nasa blog ko. may blue, may green,may kahel. parang tinutulak nila akong mapasama sa kanila. ano kayang mangyayari kung kagaya rin nila akong kulay. paano kung ang pagiging kulay ang pinili kong landas. paano kung kalimutan kong maging babae? ang maging tao? ano kanyang mangyayari sa akin kung magkaganoon? siguro hindi na sasakita nag puson ko tuwing abete sais ng buwan hidi na kase ako lalabasan ng dugo noon. totoo kayang maduming dugo ang regla? siguro kapag naging kulay ako mas marami akong mahahalikan. kaya lang ano muna ang pipiliin kong kulay? hindi na pwede ang azul at luntian. pangalan na yun ng mga anak ni tatay. mint green na lang para nakakasilaw. matagal ko ng gustong masabihang nakakasilaw ang legs ko. pero dahil alam kong hindi na mangyayari yun dahil sa morena ako, ngayon na lang sa pagpili ko ng landas na maging kulay. masilaw kayo sa mintgreen kong legs. (teka dapat pala neon green.)

wala akong pakialam kung madami na akong mali sa mga pinagsususulat ko. kawawa naman ang magbabasa. kaya lang sabi ni sir dennis, "editing is a way of showing respect to your readers." kaya sige na nga i-eedit ko ito. pero paano kung ang piliin kong landas ay ang pambabastos sa mga mambabasa? paano kung hindi ko kayo respetuhin? wawa naman. ummumm! hindi mabait ako ngayon. parang nahawaan na ako ng kabaitan nila tita dito sa compushop. paano kaya kung holdapin ko tong shop na to? paano kung iyon ang piliin kong landas. paano kung dito ko sa lahat ng kasamaan ito nakita at naramdaman ang puso?

sir aguinaldo, maraming tanong ang nailabas sa akin ng writing prompt niyo. paano kung iwasan ko ang landas na may puso? paano kung iwan ko ang saya ng pag-ibig? paano kung wag na akong magmahal at maging makina na lang ulit. edi sana napasa ko ang papaer ko sa sosc2,at hindi namamaga ang mga bintana k sa pagiyak. at hindi ako parating lasing sa paghahanap sa mukha ng araw. minsan naiisip ko kung talaga bang kailangan ng tao ang pagmamahal. pwede bang pagtanggap na lang pero walang pagmamahal?

nilalamok na ako.
lilipat ako ng landas.
nasa puso ko ngayon ang pagpatay sa lamok sa binti ko.