Kay wowie

nakakainis! ang tagal ko nang hindi nagchechek ng friendster ko kaya ngayon ko lang nakita ang mga messages mo! oo na masyadong maraming exclamtion point heheh pero ok lang yan! miss na kita! ang dami ng nangyari! feeling ko magkaibang tao na tayo, pero meron tayong unexplained bond! haha tama ba yun?
basta magkwekwentuhan tayo ok. last time na nag-email ako sayo, si rk ang sumagot, and i felt na it's not safe to tell you things kase binabasa niya. pero ngayon, wala na akong pakialam!hehehe miss na kita. bumalik ka na dito! tapos na 2 years mo jn baka maging kangaroo ka na!=) love you wow! tumigil na ako sa pagpapapayat, wala na talaga! SUKO NA KO!!! =) susulat ako sa'yo diba ang galing sa blog ko talaga nilagay para masaya! sige na! sa susunod ulit, ias-isa nang namamatay ang mga ilaw dito sa compu shop. love you!

bibisitahin ko rin blog mo! sabihin mo kung saan ok?=)

huuy!

kamusta? sana nagpapahinga ka na ngayon o kaya kumakain kasama ng mga kapatid mo. Tama na muna ang pagpapagod. naligo ka na rin sana at nagpalit ng damit. mag-iisang linggo na yang suot mong shirt, maawa ka sa maglalaba niyan.

umalis na kuya ko ngayon pero hindi ko pa rin makuha kung ano ang pumipigil sa'king umiyak. nandoon na ko kanina e, habang naglalagay ng contacts at tumatakas sa paghugas ng pinggan, kaya lang pinigil ko. akala ko makakasabay na ako sa mga kulubot na mukha at namamagang mga mata ila inday. ayaw talaga e! naisip ko nga na dapat ganoon din ako. na dapat hindi ko malimutang magdala ng tissue at shades sa sasakyan, na dapat mamula rin ang ilong ko. pero nang magumpisa ng magising ang mga luha ko, nagumpisa na rin akong magbiro. naisip ko na ayoko palang umiyakb at ayokong malungkot.

sabi mo sulatan ko si kuya. sabihin ko kung anong nararamdaman ko. pero hindi ko alam kung saan ako maguumpisa. kapag nabubuo ko na yung intro ko, papasok sa isip ko kung anong lulutuin ko mamayang hapunan o kaya naman kung anong magiging itsura ng bahay namin sa pasko. (may kisame na nga pala ulit kami, nalimutan kong sabihin) kung anu-anong dumarating, tapos mamaya, naiisip ko ng mag-shower sa Lb o kaya maligo sa ulan at malilimutan ko na na dapat naguumpisa na kong malungkot!

kaya ngayon, wag mo muna akong pilitin. patawad. Ngayon ayoko munang tumula o magkwento kahit na madalas na magigising na lang ako na may nabubuong storya sa isip ko. (kaya siguro ako nilagnat) parati akong galit at ayokong gumawa ng kwento tungkol sa galit. pag natatapos ko kase gusto kong burahin lahat at itapon. na-guiguilty ako. kahit sa journal ko, ineedit ko rin. hindi ko magawang maging bukas kahit sa sarili ko.

sabi ni ranas kaya hindi kami naging maayos dahil magulo ako. paiba-iba ng isip. totoo naman yun.magulo nga ako.buhok ko nga hindi ko masuklay ng tatlong araw e. ngayon ang gusto ko lang ay magbiyahe nang magbiyahe, magkulong sa banyo habang nakikinig ng mga tapes ng nihonggo at gusto kong sumama sa kuya ko. malamang masyadong mababaw itong sinulat ko pero wala akong pakialam. ngayon naguumpisa na namang tumulo ng luha ko, pero hindi ako iiyak! hindi pwede ngayon sa computer shop! hindi sa harap ng maraming tao.

Huy..pabida ako niyan...=)

Writing prompt
LAYB
5/5/05

Kahapon,naramdaman ko ang pagpaso ng hangin sa balat ko. aba marunong na palang mamaso ang hangin ngayon. masyadong mainit sa dorm, hindi ako makahinga. pakiramdam ko limang libong gulong ng trak ang pinagpatung-patong sa tiyan ko. Lumabas ako.gusto ko ng makalanghap ng sariwang hangin. dalawang linggo ng barado ang ilong ko. nalimutan ko ng huminga ng walang sipon. pero pag labas ko, sinalubong ako ng pinaghalong usok ng sigarilyo at tambutso. mas lalo akong nasakal.naisip ko, mas maigi pang magkulubong na lang at matulog.

"parang upos ng sigarilo ang mga mata ko nang sabihin mong ika'y mamamaalam."

akala mo siguro'y hindi pa ako tapos umiyak. akala mo yata uubusin ko ang mga oras para magsayang ng luha? mali ka. dahil sa muling pagharap ko sa'yo, walang ano mangbakas ng kalungkutan kang makikita. tuyo ang mga mata ko. sing tuyo ng sigarilyong nakaranas ng huling paghithit. hinding-hindi mo mapapansing isinusuka ko ang pag-uwing mag-isa sa gabi.o masasalat ang lukot mong mga larawan at mga sulat na maya't-maya kong tinititigan.hindi mo na mababasa ang mga sulat kong pinugpog ng mga halik na sa bawat paglapat ng mga labi umaasang mararamdaman mo sakaling iyo na tong mabasa.
upos ng sigarilyo ang mga mata ko kapag sasabihin mong ika'y mamaalam. pipilitin kong walang maramdaman. walang luha ang papatak. kung meron man, sisigawan ko ang bawat patak na mangahas na bumagsak hanggang matakot sila't maging muta.
Hala mahal, mamaalam na hanggang kaya pang ngumiti ng mga mata ko.

grabe o!bakasyon na!

another two weeks and summer classes are over. Goodbye comsci... goodbye line dance! Hello Agatha Christie!