para sa inaantok

hindi ko alam kung bakit iniisip ko na kagad magkaroon ng pamilya. ayaw ko nga ng mga lalake noon. gusto ko silang tinitingnan oo, pero hanggang doon lang.pakiramdam ko kase ang alam lang nila e magpasabog ng tae ng aso tuwing bagong taon, umihi sa mountain dew, at manlimahid sa dumi habang naglalaro G.I.JOe. Ni hindi nga sila naglilinis ng banyo.tapos mangyayakap pa pagpawis. kadiri!

pero kahit ganoon, bata pa lang ako,gusto ko nang magkaroon ng pitong anak. nakakatawa na sa dinamidami ng mga numero, pito pa ang naisipan ko.gusto ko ng malaking pamilya.gusto kong pagdating ng linggo pupunta kami ng park tapos maglalaro kami. gusto ko ng malaking bahay, para pwede kaming maghabulan.gusto ko na lalapit sa'kin ang anak ko para magpatirintas ng buhok, habang yung isa naman e nagpapakiss sa galos.gusto kong maging nanay. alam kong magiging mabuti akong ina simula pa lang ng pangarapin kong magkaroon ng pitong anak.

pero hindi pa rin ako sigurado sa pagiging asawa. baka maging battered wife ako.hehe ayaw ko ring magmadali. gusto ko lahat maayos na bago ko magkaanak at magasawa. ayoko ng pakiramdam ng nagsisisi. gusto ko pang matuto magmath!=) baka kapag nagpaturo ang anak ko, wala akong masagot. gusto ko rin na hindi ako masusumbatan ng asawa ko. ayaw ko ng masasabi niyang hindi na ako malinis nang humarap ako sa kanya. pakiramdam ko, iyan ang pinakamasakit na pwedeng sabihin sa isang babae.(sumunod yung mataba siya.)

masarap mag-isip ng tungkol sa hinaharap. pwede mo pa kaseng laruin. nakakawala ng pagod at minsan nakakapagpaantok.dumating na rin ako sa oras na kinatakutan ang pagpapakasal,alam ko rin kaseng may katapusan rin kahitr ang pagmamahal, pero hindi ako natakot magkaanak. ang maramdaman mong may isang taong nanggaling sa katawan mo,at nabuo dahil sa pagtanggap, pagpili at pagmamahal, sapat na iyon upang magpasalamat ka sa pagigi mong tao.