sulat

"Dear Pinky, malapit na akong umuwi. kasama ko
ngayon sa tour
bus si Martin nievera. papunta kaming manchester para mag-
concert. namimiss
ko na kayo nila mama. marami akong pasalubong pag-uwi."

alam mong kasinungalingan na naman

itong lahat pero

bakit patuloy ka pa rin sa paniniwala?

bakit masigasig mo pa ring

hinihintay ang kartero sa umaga?

nilalagyan mo pa ng bulaklak

ang mga sulat mong ipinapadala

bakit?

dahil ba sa alam mong pinagtatakpan niya

ang tunay niyang kalagayan sa Inglatera?

o dahil sa alam mong mapupunan ng

mga sagot mong kasinungalingan rin

ang mga puso niyong pasa-pasa?

maaring totoo ngayon ang

sinasabi niya

maari ring hindi naman

maaring panapat lang niya

ang mga iyan sa lamig ng

klima at pangungulila

ngunit gaya ng dati,

pumitas ka ng rosal at

inumpisahan ang pagsulat:

"Dear kuya, hanga talaga ako sa iyo. galingan mo sa pagkanta.
magiingat

ka diyan at sana makauwi ka na sa bertday ko. mahal
kita."

Lumabas ka at

hinintay muli ang kartero.

hindi mo na napigilang umiyak.